ڄڻ پراڻن خطن جيان آهن،
درد ڀي دوستن جيان آهن.
نيڻ ٽارين منجهان ڇڻن هر پل،
خواب، پِيلن پتن جيان آهن.
ڇانوَ جي آس ۾ سڙيا آهيون،
ڏيک، ڏِينهن تتن جيان آهن.
فاصلا طئه نه ٿي سگهيا تو بن،
پيچرا پربتن جيان آهن.
سچ پڇين جي ”سراج“ جا احساس،
تنهنجي اجرن هٿن جيان آهن.