زندگي درد جي رشتن سان ڀري پئي آهي،
توکي پرواهه نه ڪا تنهنجي سري وئي آهي.
ديد سان ديد ملي، پيارجا جذبا ڌڙڪيا،
دل ۾ ڪا چڻنگ لڳي، باهه ٻري پئي آهي.
چنڊ چوڏهِينءَ جو هيو، مون کي ٻڌائي مرڪيو،
ننڊ گهريءَ ۾ خوابن جي پري پئي آهي.
تنهنجي چهري تي پگهر جا هي ڦڙا چمڪن ٿا،
ڄڻ گلابن جي مٿان ماڪ وري پئي آهي.
ها اِها پڪ آ مٺي وار تو کوليا هوندا،
هير ٿڌڙي ٿي لڳي رات ٺري پئي آهي.