ڪراچيءَ جو ڪيڏارو
• شهر جي فائيو اسٽار هوٽل ۾،
ڊانسنگ گرل جي وجود جون،
اجنبي حرڪتون،
مون کي شناسا لڳن ٿيون.
مان واٽ ون جي بوتل کولي،
پنهنجي پياس جي آجيان ڪريان ٿو.
ازل ۽ ابد جي ڇيڙي جو بحث،
فلاسافرن جو پسنديده موضوع،
۽ منهنجي پسند،
تنهنجي اکين ۾ اٽڪيل.
شاعري، موسيقي، مصوري جا،
شاهڪار،
ريڙهن تي،
اڌ قيمت تي وڪامن ٿا.
حڪومت گلن جي ڪاروبار تي،
ٽيڪس لڳائي ڇڏي آهي،
ٽيڪس ته اسان جن ساهن تي به لڳل آهي،
پر اها جدا ڳالهه آهي،
اسان جيئڻ نه به چاهيون،
پر اسان کي فضيلت سان مرڻ به نٿو ڏنو وڃي.
تازن وڳوڙن کانپوءِ،
ڪراچي،
لطيف جو ڪيڏارو بڻجي چڪي آهي.
ليڊر، لاشن تي سياست چمڪائن ٿا،
دانشور، سرڪاري پروگرامن ۾،
مليل پروٽوڪول تي خوش نظر اچي رهيا آهن،
۽ ڪامورا،
نوڪري بچائڻ ۾ پورا آهن.
موهن جي دڙي جا مهذب ماڻهو،
جن دنيا کي تهذيب سيکاري،
جن وٽ پنهنجا پڪا گهر هئا، ڊرينيج سسٽم هو،
اُهي جاهل ۽ ڪاهل سمجهيا وڃن ٿا.
بدامني جي تازي ڏنل باهه ۾،
ساڙي سنڌ سڙي رهي آهي،
۽ ڪراچي،
لطيف جو ڪيڏارو بڻجي چڪي آهي.