تنهنجي سار جي موسم آئي،
ڄڻ ته بهار جي موسم آئي.
وِکَ وِکَ سُرهي، چور جوانيون،
نيڻَ نهار جي موسم آئي.
تنهنجن هٿڙن جي ميندي آ،
جا، هٻڪار جي موسم آئي.
آءُ ته جام چپن تي چاڙهيون،
يار خمار جي موسم آئي.
ٿي منصور ملهائي ويندس،
جڏهن به دار جي موسم آئي.
لهجن منجهه ڪڙاڻ ڇو آڻيون،
ماکيءَ - لار جي موسم آئي.