هڪڙي چانهه جي ڪپ تي رات گذاري سي،
۽ سگريٽ به چپ تي رات گذاري سي.
سور جي سَٽَ اُڀري، هوءَ ٻئي جي ڀاڪر ۾،
تلخي، درد، سهپ تي رات گذاري سي.
ماروئڙن جي سانجهه، سرنهن جو ساڳ الا،
اوڌر جي اَنَ لپ تي رات گذاري سي.
آزاديءَ جو شاهي رستو ڪونه مليو،
گولپ واري گَپَ تي رات گذاري سي.
سڪ ۾ جيڪي سور مليا من موهي ويا،
ڪنهن خاموش تڙپ تي رات گذاري سي.
يارَ ”سراج“ وري ڪنهن پاڳل پٿر هنيو،
ڦٽجي ڀي ڏاهپ تي رات گذاري سي.