مِينهن جي شام، ڏيو جام جهڙالي خوشبو،
هوءَ برسات ۾ نڪتي ته ٿي آلي خوشبو.
رات، رُتِ، چنڊ، ستارن کان پڇان ٿو تنهنجو،
تنهنجي تصوير مٿان نير خيالي خوشبو.
روز مينديءَ جا هي هُٻڪار گلابي موسم،
مون سدا سار جي او يار سنڀالي خوشبو.
ديس دودي ۽ دريا خان جو سپنو آهي،
سنڌ جي سينڌ ۾ سِندور حلالي خوشبو.
تنهنجي هٿڙن جو ته ون واس سڃاڻي ٿو وٺان،
مون کي تنهنجي ٿي ڏَسي چانهه جي پيالي خوشبو.