درد، اڻپوريون خوشيون ڇا دان آ؟
عاشقيءَ جو هي به ڄڻ احسان آ.
اڄ خطن جي ڪابه خوشبو ڪانه آ،
ڇا وسارڻ ايترو آسان آ؟
ڇو نه آڌر ڀاءُ لئه چمڪن اکيون،
دُور کان آيو ڪوئي مهمان آ.
تون پکيءَ جيئن او سکي اُڏري وئينءَ،
ڳوٺ آکيري جيان ويران آ.
منهنجو من ڄڻ آههِ موهن جو دڙو،
تنهنجون يادون ڪو لڌل سامان آ.