ريکا جي نالي هڪ نظم
• تون،
اڄ به،
ڪيئي قتل ڪري سگهين ٿي.
تنهنجي حسن جو سورج غروب ٿيڻ کانپوءِ به،
باهه جي شعلن جيئن،
ساڙي سگهي ٿو.
تنهنجا ڪردار،
زندگيءَ سان ڀرپور،
۽ ڪلاسيڪل جسم جو،
ڪو زمانو مداحُ،
طبلي جي ٿاپ تي تنهنجو ڪيل رقص،
ڄڻ،
چنڊ جي چانڊوڪيءَ ۾،
آبشارن تان پاڻي ڪري.
هڪ نه پرڪيئي اميتاڀ،
تنهنجا خواب ٿي رهيا.
توسان ملڻ کانپوءِ،
تنهنجي لذت کان آشنا هر شخص،
وڌيڪ جيئڻ جي،
تمنا، ئي نه ڪندو.