ناول

پنهون

ھڪ سياسي پر خاص ڪري مسنگ پرسنس جي موضوع تي لکيل ھن ناول جو ليکڪ محترم منظور ٿھيم آھي. ھو لکي ٿو:
”مان پنهنجي پهرين ناول’گذري وئي برسات‘ ۾ به پنهنجي دل جي مسرتن ۽ خواهشن کان هٽي ڪري وڌيڪ مذاحمتي رهيس، ڇاڪاڻ ته مان پنهنجو پاڻ کي پنهنجي دل جي دنيا کان وڌيڪ پاڻ کي زمين ۽ ماڻهن ڏانهن ذميوار سمجهيو آهي ۽ پنهنجي دل کي ان لاءِ قائل ڪرڻ ۾ به ڪامياب ويو آهيان. منهنجي روح کي جيڪا ڳالهه وڌيڪ محسوس ٿي آهي اها آهي پاڪستاني رياست جو ماڻهن سان ظالمانه رويو پوءِ اهو رويو سنڌ جي نوجوان سان يا بلوچستان جي نوجوان سان روا رکي مون لاءِ انتهائي تڪليفده رهيو آهي. ڪنهن به انسان جي آزادي هڪ منٽ لاءِ صلب ڪئي وڃي. اهو سوال هڪ رائيٽر کي مذاحمتي بنائي ٿو. ناول ’پنهون‘ انهن نوجوانن جي پٽيشن آهي جيڪي مسنگ پرسن آهن، هي ناول بلوچ تحريڪ جو ڊاڪيومينٽ به آهي“.
  • 4.5/5.0
  • 2388
  • 1187
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • منظور ٿھيم
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پنهون

بئڪ پيج

ڪجهه ماڻهو تهذيبي ۽ ترقي پسند تحريڪن ۾ پنهنجو مقام خود سان طئي ڪرڻ جي بجاءِ پڙهندڙ انجي لکڻين کي پڙهي انجو مقام طئي ڪندا آهن، دراصل اهو ئي ڪنهن رائيٽر جو اصل مقام ٿئي ٿو،
منظور ٿهيم جي لکڻين ۾ احساس جي شدت، تهذيب، ترقي پسندي، قدرت، فطرت، آزادي جو سڏ ۽ فڪر جي گهرائي جو اظهار ملي ٿو ۽ موجوده خود پرستي ۽ خود غرضي واري دور ۾ اهڙيون لکڻيون ئي عالمگير اهميت اختيار ڪن ٿيون، عالمگيرت جو قطعي اهو مقصد ناهي ته موجوده دور جي رائيٽر ۽ شاعرن کي محبت ۽ عشق جي خوبصورت گيتن کان روڪيو وڃي يا اهڙا گيت جيڪي انسان جي اکين کي ڳوڙهن سان تر ڪن ٿا، پر عالمگيريت جو مقصد آهي، پنهنجن خيالن کي وسعت ڏيڻ ۽ لامحدوديت ۾ حد جو تعين ڪرڻ،
منظور جي لکڻين ۾ مُحب وطني ۽ عالمگيريت جا ٻئي احساس شدت سان محسوس ٿين ٿا، اهو احساس معجزاڻو يا حادثاتي ناهي اها چونڊ گهڻ مرحلاتي ۽ لڳاتار جاڳ_اجاڳ جو ثمر آهي، فوڪ وزڊم يا عوامي ڏاهپ کان جديد ورچوئل ريئلٽي تائين هڪ رائيٽر جو سماجي شعور ۽ انجي اظهار جي گهڻ رنگي۽ گهڻ رخي ساٿ_ سڏ ماڻهن ۽ ڌرتين جي وسيلن ۽ ورڇ واري ڳانڍاپي کي گهرائي سان سمجهڻ کانپوءِ نکَري ۽ سنورجي ٿو.
منظور پنهنجي پهرين ناول “گذري وئي برسات” ۾ ڪامل اعتماد سان نظر آيو. زندگي جي مسلسل ڊوڙ، فطري جهان جي نه رڪندڙ وهڪ جيڪا ڪنهن به درجا بندي يا خاني سازي کان مٿاهون هجڻ جي باوجود رائيٽر جي لکڻين کي پڙاڏو ڏئي ٿي
پنهون به ڃڻ ان عالمگيريت جي احساس جو تسلسل آهي، کنڀي گم ڪيل ماڻهن جي گهر ڀاتين جي انتظارن ۾ اوجاڳيل اکين جي درد ڪٿا آهي، هي ناول ماڻهو کي سگهه به ڏئي ٿو ته سمجهه به ۽ هزارين سوال جن جي ڪنهن هڪ جو به جواب ڏيڻ جي جرعت، صلاحيت ۽ حيثيت نه رياست وٽ آهي نه سردارن وٽ.ڇاڪاڻ ته اهي سوال ڪنهن ماءُ جي ڳوڙهن جهڙا آهن.

اشو ٿاما