ڄام شوري نه وڃ
پٿرن جي شهر، ڄام شوري نه وڃ.
جي مڃين ٿو ته مڃ ڳالهه هڪڙي پرين،
جي وڃين ٿو ته وڃ ڪنهن جي ٿوري نه وڃ.
ها ٻُڌون ٿا اُتي درسگاهون وڏيون.
پيار واريون دليون ۽ پناهون وڏيون.
ٻاجهه ڀريل نهارون نگاهون وڏيون.
روح رولاڪيون، شاهراهون وڏيون.
ايٿريون ايٿريون جت هوائون وڏيون،
ريشمي ريشمي جت ادائون وڏيون.
مُرڪ ۽ مَهڪَ جون جت ڪٿائون وڏيون.
ها پهاڙن پٺيان، جت صدائون وڏيون.
جنهن شهر ٿو وڃين تنهن تي پهرا وڏا.
چهري چهري چڙهيل کوڙ چهرا وڏا.
سوڀ جا سر مٿان جنهنجي سهرا وڏا.
صبح کان شام کان، جت ٻه پهرا وڏا.
نظرين جون قطارون جهنڊا وڏا.
رياستي جبر جا اُڀا ڏنڊا وڏا.
انتظامي روش جا هٿ ڪنڊا وڏا،
وک وک تي وڇايل ڪنڊا وڏا.
جي مڃين ٿو ته مڃ ڳالهه هڪڙي پرين.
جي وڃين ٿو ته وڃ ڪنهن جي ٿوري نه وڃ.
شيشي جهڙا پرين جيءَ جهوري نه وڃ.
پٿرن جي شهر ڄام شوري نه وڃ.