هاريءَ جيوت
ٽاڪ منجهند،
سِوَ جي آڌيءَ رات سمي،
سونا سنگ،
اُپائڻ وارو،
لوڪ جا لڱ،
ڍڪائڻ وارو،
پيٽ بکايل،
انگ اگهاڙو،
هر هلائي،
کيتن ۾.
شاعري
خانه بدوش لفظن جا قافلا
”خانه بدوش لفظن جا قافلا“ خوبصورت شاعر ۽ صحافي ادل سولنگي جي تخليقن جو مجموعو آهي. عبد الغفار تبسم لکي ٿو:
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
- 4.5/5.0
- 6069
- 817
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ادل سولنگي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- خانه بدوش لفظن جا قافلا
- حق واسطا
- ارپنا
- سنڌ سلامت پاران
- اداري پاران
- ادل سولنگي: مختصر تعارف
- ادل سولنگيءَ جي خانه بدوش لفظن جا قافلا (مهاڳ) : رکيل مورائي
- امهاڳ : ادل جي شاعري سنڌ جو گزيٽيئر آهي (عبدالغفار تبسم)
- زندگيءَ جهڙو شخص : ڪلثوم سولنگي
- ادل سولنگي کي ڀيٽا : نويد سنديلو
- شاعر جي قلم مان : خانه بدوشيءَ جون ساروڻيون
- نظم
- انڌ نگر جا رهواسي
- وڃايل ڳوٺ جي ڳولا
- ڳوٺ جون ڳليون
- ڪـــاش ڪــوئي ڄاڻي سگهي
- زندگي آهي ٽڙيل رابيل جان
- زندگي ماءُ ڄڻ ڪا ماٽيلي
- زندگي
- ديوداس
- اُجاڙ
- نٽهڻن جو مسافر
- پرين تو پڄاڻان
- تون تون آهين، مان مان آهيان
- ڄام شوري نه وڃ
- سياري جو وسڪارو
- سو ديس مسافر منهنجوڙي
- فاصلا
- ساڀيائن جي اڱڻ تي
- سوال.....؟
- بندوقن جي ٺاٺا
- والار
- شهيد دودو سومرو
- شهيد دولهه درياهه خان
- شهيد مخدوم بلاول
- شهيد شاهه عنايت
- جنرل هوش محمد شهيد
- شهيد روپلو ڪولهي
- شهيد هيمون ڪالاڻي
- ديس جو ڌراوڙ
- اُڃَ جو پَنڌُ
- سنڌ ساڳي آهي؟
- خوف
- سرنهن جو ڦولار
- ڊپ
- فيصلو
- تو بنا او پرين!
- جلا وطن
- تند، ڪٽارو، ڪنڌ
- احساس
- سِنڌُو
- هاريءَ جيوت
- يــــاد
- ڪاري رات
- سڪل وڻ جون ٽاريون
- جنم جنم تائين
- غربت
- ساٿ جي نانءِ
- آوازن جا چهڪ
- اسان جي جنگ جاري آ
- خانه بدوش
- جانور
- انقلاب
- فطرت
- آمريت
- آپگهاتي بمبار
- قومي سوال
- پــريــــن
- انقلابي رومانس جو شاعر فيض احمد فيض
- او ڀٽائي ڀٽ ڌڻي، توکي سلام
- غزل
- سپنو سپنو، گلاب وانگي آ
- سنڌ تنهنجون عاشقيون جاڳي پيون
- هر گہڙيءَ جو گهاءُ، ٿو ماري وجہي
- شهر راڪاس ٿي ويو آهي
- جيون جي چؤواٽي تي، آءٌ تنهنجي ڪارڻ آيو هان!
- جيون جهڙو زهر جا ڍُڪ
- اَوٽ ۾ جيڏيون خطائون
- آءٌ وڃايل صدين کان ٿو پاڻ کي ڳوليان صحرا ۾
- رات جي سانت کي يار ٽوڙي ڇڏيو
- ڳاڙهي رت جو پِيلو رنگ
- اوچتو اوچتو، مِليس هُن سان
- ٽياس ٽنگيون سُندر سوچون
- اڙي وقت توتي هزارين ميارون
- نه ڪو چيٽُ پنهنجو، نه ڪائي ڪَتي آ
- وايون
- ڪنهن جي ڪاڻ الائي!؟
- تون نه آئين اڃا
- ڄڻ ڪا رُت بسنت جي
- ڪهڙي آهي زندگي
- سج پهاڙن اوٽ ۾
- سمنڊ ڪناري ماڻہن ميلو
- ٿرٿلي ۾ ٿر
- ٽياس ٽنگيل چؤواٽن تي
- هو جو پوڙهو جہور
- جيون جڳ منجہان
- بيت ۽ هائيڪا
- بيت
- هائيڪا
- گيت
- تون ڇو مون کان ڏور
- سنڌ منهنجي امان
- او جيون ساٿي- موٽي اچ تون
- ڀــاڳـلـيءَ جـي نـالـي
ٽاڪ منجهند،
سِوَ جي آڌيءَ رات سمي،
سونا سنگ،
اُپائڻ وارو،
لوڪ جا لڱ،
ڍڪائڻ وارو،
پيٽ بکايل،
انگ اگهاڙو،
هر هلائي،
کيتن ۾.