شاعري

خانه بدوش لفظن جا قافلا

”خانه بدوش لفظن جا قافلا“ خوبصورت شاعر ۽ صحافي ادل سولنگي جي تخليقن جو مجموعو آهي. عبد الغفار تبسم لکي ٿو:
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 6069
  • 817
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سولنگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خانه بدوش لفظن جا قافلا

سنڌ منهنجي امان

جيئرا ديس ۾ کوڙ دودا اڃان،
لڙڪ لاڙين متان، هيانءُ هارين متان،
سنڌ منهنجي امان- سنڌ منهنجي امان.

زندگي توتان گهوري ڇڏيان، هر خوشي توتان واري ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

رت پنهنجو ڏئي، ست پنهنجو ڏئي، سينڌ تنهنجي سنواري ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

تون جي مرڪي پوين، جڳ جرڪي پوي، توکي اهڙو بنائي ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

گيت توکي ڏئي، جيت توکي ڏئي، پاڻ پنهنجو اجاري ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

تنهنجي جيون مٿان، تنهنجي جوڀن مٿان، روپ ساوڪ سجائي ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

رات کي مات ڏئي، صبح کي ماڪ ڏئي، سج سک جو اڀاري ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.

تون سدائين هلين، ڳاٽ اوچو کڻي، توکي امر بڻائي ڇڏيان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.
تون نه رو تون نه رو- منهنجي جيجل امان.