اوچتو اوچتو، مِليس هُن سان
دل تي پٿر رکي، کِليُس هُن سان
هن جو پنهنجو هو، منهنجو پنهنجو دڳ،
بس - اسٽاپ تي رَليس هُن سان.
هُن چيو وقت ڪيئن ٿو گذرئي،
ٺيڪ آهي چئي اَليُس هُن سان.
هُن چيو اڄ ته گڏجي چانهه پيئون،
هو وڌيو مان گڏ هَليُس هُن سان.
هُن چيو رنجشون گہٽائي ڇڏيون،
مان به ڄڻ سهمتي ٿِيُس هُن سان.