شاعري

خانه بدوش لفظن جا قافلا

”خانه بدوش لفظن جا قافلا“ خوبصورت شاعر ۽ صحافي ادل سولنگي جي تخليقن جو مجموعو آهي. عبد الغفار تبسم لکي ٿو:
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 6069
  • 817
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سولنگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خانه بدوش لفظن جا قافلا

ڀــاڳـلـيءَ جـي نـالـي

نيڻ پنهنجا کڻي،
مُرڪندي
مُرڪندي،
مُرڪندي ٿي اچي،
سانوري نينگري.
بــانوري نينگري.

چوڏهينءَ چنڊ جان،
دل جي ڌرتيءَ مٿان.
اُڀرندي،
اُڀرندي،
اُڀرندي ٿي اچي،
سانوري نينگري.
بــانوري نينگري.

ها- نئين گاج جان،
کيرٿر جي مٿان.
اُلرندي،
اُلرندي،
اُلرندي ٿي اچي،
سانوري نينگري.
بــانوري نينگري.

مورڻيءَ ٽور جان،
ڪارونجهر جي مٿان.
ٽُلڪندي،
ٽُلڪندي،
ٽُلڪندي ٿي اچي،
سانوري نينگري.
بــانوري نينگري.

کيرَ گہاگہر جيان،
پنهنجي ڪپڙن مٿان.
ڇُلڪندي،
ڇُلڪندي،
ڇُلڪندي ٿي اچي،
سانوري نينگري.
بــانوري نينگري.