شهر راڪاس ٿي ويو آهي
ڳاڙهو آڪاس ٿي ويو آهي.
ماڻهپي، مارجڻ جو منصوبو،
هاڻ ڄڻ راس ٿي ويو آهي.
پٿرن مان جُڙيل هجن ماڻهو،
اهڙو احساس ٿي ويو آهي.
ڪير ڪنهنجي نٿو ٻڌي هاڻي،
لوڪ بي ڪياس ٿي ويو آهي.
شاعري
خانه بدوش لفظن جا قافلا
”خانه بدوش لفظن جا قافلا“ خوبصورت شاعر ۽ صحافي ادل سولنگي جي تخليقن جو مجموعو آهي. عبد الغفار تبسم لکي ٿو:
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
”شاعريءَ ۽ ٻوليءَ جي سواد سان گڏ ادل جي شاعراڻي اسلوب سان سنڌ جي ماڳن، مڪانن اُڌمن، اُمنگن، ڪمند جي واڍين کان وٺي تماشامن ۽ روپلن، سيارن سانوڻن، وارن جي چڳن کان وٺي جي هوائن جا حسين احساس ۽ زندگيءَ جون بي پناهه تنوارون ڄڻ لونءَ لونءَ مان تنوارينديون هجن، سندس هائيڪن ۽ بيتن ۾ سنڌ جي سونهن جو ڀرپور منظرنامو موجود آهي.“
- 4.5/5.0
- 6074
- 819
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- ادل سولنگي
- ڇاپو پھريون
ڳاڙهو آڪاس ٿي ويو آهي.
ماڻهپي، مارجڻ جو منصوبو،
هاڻ ڄڻ راس ٿي ويو آهي.
پٿرن مان جُڙيل هجن ماڻهو،
اهڙو احساس ٿي ويو آهي.
ڪير ڪنهنجي نٿو ٻڌي هاڻي،
لوڪ بي ڪياس ٿي ويو آهي.