خانه بدوش
گولين جي وسندڙ مينهن ۾
قاهرا جي ڪُکِ مان ٿيو هيو،
جنهنجو جنم........
ڦوهه جوانيءَ ۾
جنهن جي هڪ هٿ ۾،
زيتون جي ٽاري
ٻئي هٿ ۾ رائيفل جہليل هئي.
عرب صحرائن ۾ ڀٽڪندڙ
خانه بدوشن کي
فلسطيني قوم جي
سڃاڻپ ڏيندڙ،
جنهن عالمي ضمير کي،
بي حسيءَ جي اگہور ننڊ مان
جہنجہوڙي جاڳائي چيو؛
”آءٌ فلسطين آهيان“
اڄ منهنجي هڪ هٿ ۾
زيتون جي ٽاري
ٻئي هٿ ۾ بندوق آهي.
آءٌ آزادي پسندن جو اڳواڻ بڻجي،
وڏي واڪي،
دنيا آڏو وري وري
ساڳيا لفظ ورجايان ٿو.
”اڄ منهنجي هڪ هٿ ۾
زيتون جي ٽاري
ٻئي هٿ ۾ بندوق آهي.“
منهنجي هٿن مان
زيتون جي ٽاريءَ کي
هيٺ ڪِرڻ نه ڏيو.
بندوق جي نال کي
آءٌ پاڻ هيٺ ٿو ڪري ڇڏيان.
هن چيو!
آءٌ فلسطين جو آواز آهيان.
مون کان ڪن لاٽار ڪري
عالمي امن واري خواب جي،
ساڀيان نه ٿي ماڻي سگهجي
هن چيو!
مون کي ٻڌو-
مون کي سمجهو - مون کي قبوليو.
جڏهن دنيا هن جي هٿ ۾ جهليل،
زيتون جي ٽاري کي،
قبوليت ڏني
تڏهن هن ٻئي هٿ ۾ جہليل،
بندوق کي پنهنجي سيرانديءَ هيٺان رکي ڇڏيو.
هن چيو!
آءُ فلسطين جي آزاديءَ لاءِ،
پنهنجي ديس جي ڌرتيءَ مٿان،
جهدوجهد جا نوان رستا
نوان گس ۽ پيچرا جوڙيندس.
”الفتح“ پنهنجي وطن جي مڪمل فتح تائين
ويڙهه جا رخ تبديل ڪندي
اڳتي وڌندي رهندي.
هن چيو؛
عالمي امن جي حاصلات ڪاڻ
”الفتح“ ڪابه گوريلا ويڙهه نه ڪندي
هُن ويڙهه جو هڪ نئون انداز سيکاريو.
جنهن اسرائيل جي بارودي سرنگهن
ٽئنڪن ۽ جهازن جو
فلسطيني غليل سان
مقابلو ڪيو.
ويڙهه جو هي احتجاجي طريقو ڏسي،
دنيا دنگ رهجي وئي.
اڌ صديءَ جي ويڙهاند کانپوءِ،
عالمي ضمير کي چهنڊڙيون لڳيون،
جنهن ڪن لاٽاري روش کي
ٿُڏي ڇڏيو.
فلسطينين جي آزادي واري
قومي هلچل کي قبول ڪيو.
قاهرا جي ڪُک مان
جنم وٺندڙ - ابو عمار... ياسر عرفات
آزاديءَ جي مقدس ويڙهاند جي،
اڳواڻي ڪندڙ،
پنهنجي ويڙهاڪ ساٿي،
ابو جهاد (خليل وزير) سان گڏجي،
چي گويرا جهڙي
گوريلا ويڙهه وڙهي.
ايڊورڊ سعيد
حنان اشراوي جي
فڪري ساٿ سان
فلسطين جي ڌرتيءَ مٿان
ڇانيل غلاميءَ جي ڪاريءَ رات ۾
محمود درويش جي
نظمن جون ڏياٽيون ٻاري
وڃائجي ويل آزاديءَ جي ڳولا ڪئي.
قاهرا - ڪويت، اردن، لبنان
بيروت ۽ يروشلم جي گهٽين مان
آزاديءَ جا نعرا گونجيا
صيهونيت سامهون
وڏي للڪار بڻجي
الفتح
فلسطيني قوم کي
پنهنجي وڃايل آزادي
۽ قومي سڃاڻپ جو
هڪ نئون احساس ڏياريو
وطن ۽ ويساهه جو سنبال (Symbol)
ارڏو - اڻ جہل ۽ ويڙهاڪ
ياسر عرفات - الفتح جو روح
گوريلا ويڙهاڪن جو هيرو
جيڪو رملا ڪمپائونڊ وال ۾ ماريو ويو
جو ديس پنهنجي مٿان واريو ويو.
هن جي هٿ ۾ جهليل
زيتون جي ٽاري
هن سان گڏ دفن ٿي ويئي.