مھاتير محمد ۽ هاشمه محمد علي
رَڳُون ٿيون رَبابُ، وَڄَنِ ويلَ سَڀَڪَنھيِن،
لُڇَڻُ، ڪُڇَڻُ نه ٿِيو، جانبُ رِيَ جَبابُ،
سوئي سنَڌيِندُم سُپريِن، ڪيَس جنھن ڪَبابُ،
سوئي عين عَذابُ، سوئي راحَتَ روُحَ جي.
هاشمه محمد علي اُن دؤر ۾ ٻِي مسلمان (عورت) شاگردياڻي هئي جنھن اعليٰ تعليم حاصل ڪئي، تمام مشڪل هوندو هو مسلمان عورت جو اعليٰ تعليم حاصل ڪرڻ. مھاتير محمد جي محبت هاشمه به هينئن سان هنڊائي، هنن جي مڱڻي ٿيل نه هئي، پر هنن پاڻ ۾ ڄڻ ته مڱڻي ڪري ڇڏي هئي، ۽ هڪٻئي سان پڪا وچن ڪيائون ته تعليم پوري ٿيڻ کانپوءِ اسان پاڻ ۾ شادي ڪنداسين.
اپنی کیفیت ظاہر نہیں کرتی ہوں۔
اپنے احساس میں چھپا کر رکھتی ہوں۔
میں نہیں چلتی دنیا کے کہے پر فرح،
میں صرف اپنے دل کی سُنتی ہوں۔ (فرح بھٹو)
هاشمه محمد علي سنگاپور ۾ ميڊيسن جي تعليم حاصل ڪرڻ لاءِ اسڪالرشپ حاصل ڪري ورتي. ۽ پوءِ ٻنھي تعليم پوري ڪئي، بعد ۾ شادي ڪيائون. جنھن مان هنن کي چار ٻار پيدا ٿيا ۽ ٽي ٻار هنن گود ورتا هئا، ٽوٽل 9 فردن تي مشتمل مھاتير جي فيملي هئي، جنھن جو خيال سڀ کان وڌيڪ رکندو هو. سرڪاري نوڪري جي وقت ۾ نوڪري تان فارغ ٿيڻ کانپوءِ هن جي خيال ۾ هر ڪم کان اهم ۽ پھرين ترجيح پنھنجي فيملي کي ڏجي.
اس چار دیواری میں میرے لئے امان ہے،
دیکھنے میں یہ مکان یوں تو خستہ ہے۔
امید کی ڈالیاں جس پر لہراتی ہیں ٍفرح،
میرے دل میں ایسا ایک شجر پیوستہ ہے۔ (فرح بھٹو)