سفرناما

مور ان ملائيشيا

”مور اِن ملائيشيا“ ڏاڍو دلچسپ سفرنامو آهي ۽ اِهو هڪ شاعر جي اک جي ماڻيل مشاهدن جي نتيجي ۾ لکيو ويو آهي ۽ شاعر جي اک عام اک کان ڌار هُجي ٿي، ان ڪري سفرنامو بہ هڪ منفرد ۽ دلچسپ سفرنامون آهي. مور ساگر جو هي سفرنامو نہ رڳو تاريخي جڳھين جو پس منظر رکي ٿو، پر انساني روين جي ڇنڊ ڇاڻ سان گڏ مور ساگر جي داخلي ۽ خارجي احساسن جي اظھار جو ذريعو بنيل بہ نظر اچي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 381
  • 83
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • مور ساگر
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book مور ان ملائيشيا

اشارن جي ٻُولي

ڪجهه پريشانيءَ جي عالم ۾ هِيڏانھن هوڏانھن ڊوڙياسين صرف اِن ڪري جو هِتي انگريزي ڪير سمجهي ئي نه پيو، ڄڻ ٻھراڙيءَ ۾ اچي لٿا هُجون. هاڻي پُتراجايا ويندڙ بس جو ڪنھن کان ۽ ڪيئن پُڇون، اندر جيڪو ٽڪيٽون پيو ڪٽي اُهو به انگريزي ٺُپ نه پيو سمجهي، اشارن ۾ پيو ٻُڌائي، اشارا اسين نه پيا سمجهون، بس مزو لڳو پيو هو، وقت به پي برباد ٿيو، پوءِ سڀني بسن جي اڳيان گهمياسين ته نالو لکيل هوندا، پُترا جايا پوءِ اُن بس ۾ وينداسين. نيٺ وري به هڪڙي مسافر ئي ٻُڌايو ته فلاڻي بس ۾ وڃي ويھو، اِها ويندي پُترا جايا، اڏي تي بسون ايتريون هيون جيتريون حيدرآباد ۾ بدين ۽ ميرپورخاص بس اڏي تي جتان کان الائي ڪيتريون سروسون ڪيترن ڪيترن شھرن ڏانھن وڃن ٿيون. هاڻي ڀلا اهڙي اڏي تي ڪو انگريز اچي لھي ۽ انگريزيءَ ۾ ڪيڏانھن وڃڻ جو پُڇي ته ڀلا کيس ڪير صحي ٻُڌائي سگهندو. اسان سان به اِهو ئي ڪم ٿيو.
بس ۾ ويٺاسين ڪرايو ڏيڻ جي ڪوشش ڪئي ته ڊرائيور اشارو ڪيو بانٽ تي لڳل ننڍڙي مشين ڏي، اُن ۾ رنگيٽ وڌاسين جيترو ڪرايو هو ڪَٽيو ٻيا پئسا ۽ ٽڪيٽ اسان کي مشين واپس ڏنا. هڪٻئي ڏي ڏسي چيوسين يار بس ڇا چئون سڄو هفتو ته پنھنجي حُڪمرانن ۽ انتظاميه جي تعريف ڪئي اٿئون، هاڻي کڻي هِن ڀيري بخش ٿا ڪيونَ. ڇا ياد ڪندا اسانجي پياري مُلڪ پاڪستان جا انتظام هلائيندڙ.
بس جو سفر اڌ ڪلاڪ کن جو هُيو، بس شھر مان گُهمي اچي هڪڙي وڏي ميدان تي بيٺي لٿاسين، چئني طرفن نظرون ويون ته حيران ٿي موٽيون، ۽ خوشي ۾ ڄڻ بھار بھار پيا ٿيون، هڪ پاسي ڍنڍ ۽ ڍنڍ ۾ جھازن جھڙا هلندڙ ٻيڙا، ٻي پاسي خوبصورت مسجد، جيڪا هتي پُترا جايا جي سڀ کان خوبصورت جڳھه چئي وڃي ٿي، ٽي پاسي سائي رنگ جا اڏيل گُنبذ، جيڪو ڪنھن بادشاهه، وزير يا امير جو محل هيو، اُن جي اڳيان ٺھيل پارڪ، وڻ، ڇٻر، وڻن جي ڪٽنگ، بس اِن زمين جي ٽُڪري تي ماڻھو ڪيئي ڏينھن گذاري ڇڏي، خبر ئي نه پوي، ايترو سڪون ۽ مزو ڏيندڙ ماحول پيو لڳي.