ڪِنگ پئلس
واهه ڏاڍو خوبصورت منظر، چؤڌاري چھچ ساوا جبل ۽ وچ ۾ ڪنگ پئلس، دروازي واري طرف کان اڳيان پارڪ ۾ کُليل ميدان. دروازي جي ويجهو وڃي فوٽوگرافي ڪئي، پر هڪڙي ڳالھه اسانکي سمجهه ۾ نه آئي ته اسان ڪو به اهڙو گارڊ يا ڪمانڊو نه ڏِٺو، جيڪو اشارو ڪري اسانکي پري روڪي، جيئن اسان جي پياري پاڪستان جي ڪنگن جا محل، جن جي ٻاهران گارڊ ته هوندا ئي آهن، پر اُن محل ڏي ايندڙ ويندڙ رستا ڄڻ نوگوايريا بڻائي ڇڏين ٿا. هِتي ته اهڙو ڪجهه به نظر نٿو اچي. اسان جي اڃا به همت وڌي ويجها ٿياسين، ديوار تي هڪڙو مونوگرام لڳل آهي، جنھن ۾ ٻاهران ڪڻڪ جا سنگ وچ ۾ هڪڙو ٽڪنڊو جنھن تي پاسن کان ٻه شينھن آمھون سامھون بيٺل، انھن جي وچ ۾ چنڊ ۽ چنڊ اندر انيڪ ڪنڊن وارو تارو. مونوگرام جي هيٺان وڏن گولڊن اکرن ۾ ’استان نڪارا‘ ان جي هيٺان انگريزي ۾ ’ISTANA NEGARA ‘، دروازي کي ويجهو وڃون ٿا، جتي اندر چبوتري ۾ گارڊ بيٺل ِآهي وائيٽ ڊريس ۾، ۽ اُن جي اڳيان وري ٻه ٻيا گارڊ بيٺل آهن، جن ۾ هڪڙو وائيٽ ڊريس ۾ ۽ ٻيو بليڪ ڊريس ۾. ڊريس اهڙي جھڙي ڪسٽم ايڪسائز وارا پائن ٿا. جنھن جي کيسن مٿان لڳل بڪل تي لکيل آهي، POLIS ۽ ٻي جي بڪل تي HILMI، هي شايد سندس نالو ئي آهي، ٻنھي سان هٿ ملايم ۽ گڏ گروپ فوٽو به ڪڍرايو .
دروازي اندران نظر ايندڙ گولڊن ڪلر جي اکرن سان لکيل هو ’استان نڪارا‘ ڏٺو. ڪُجهه ٻاهران فوٽوگرافي ڪئي، سامھون ڳاڙهين شرٽن سان هڪ وڏي قطار کي ايندو ڏٺوسين، ڪنھن ڪاليج يا يونيورسٽي جا شاگرد، شاگردياڻيون پي لڳا، هڪ ئي ڊريس ۾ ڏاڍا سُٺا لڳي رهيا هئا. سندن فوٽو پُڻ ڪيمرا ۾ محفوظ ڪيم.
هاڻي اسانکي سنھڙي سانوري V.G وري به اشارو ڪيو گاڏي طرف اچڻ جو، آياسين، ويٺاسين سندس ڊيوٽي موجب وري به سڀني کي مخاطب ٿي چوي ٿي ته ”هاڻي اسانجي منزل National Plonument يعني ’شھيدن جو يادگار‘.“ وري به گاڏي مختلف روڊن تان گهمي اچي اسان کي هڪ وڏي مينار سامھون لاهي ٿي.