اَلوَدُودُ = دوست رکندڙ
دوست رکندڙ فرمانبردار ٻانهن ۽ صالحن کي دوست رکيل محبوب ولين جي دلين جو.
[b]تعلق[/b]: اسم جي معنيٰ سان ظاهر آهي .
[b]تخلق[/b] : ديندارن جو دوست هجي جا چڱائي پنهنجي لاءِ گھري سا پنهنجي مؤمن ڀاءَ لاءَ به گھُري. (م_ر)
مذهب
شرح اسماءُ الحُسنيٰ
هي ڪتاب ” شرح اسماءُ الحسنيٰ“ جو مرتب فقير عبد الله ٿهيم آهي. هي ڪتاب قادريه حسنيه ڊاٽ ڪام پاران ڊجيٽل ايڊيشن ۾ سندن ويب تي آندو ويو آهي.
- 4.5/5.0
- 5216
- 21
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- فقير عبدالله ٿھيم
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- سنڌ سلامت پاران :
- مقدمو
- اسماءُ الحسنيٰ
- الله = معبود حقيق جو ذاتي نالو
- اَلرَّحمان ، الرحيم
- الملک = بادشاهه
- اَلقُدوس
- اَلسَّلامُ = هر عيب کان پاڪ
- المُؤمن = امن ڏيندڙ
- اَلمُهَيمِن = نگهبان
- العزيز = غالب
- اَلجبار = وڏي زور وارو
- المتکبر = يعني گھڻي وڏائي وارو
- اَلخالق ، الباري, المصور
- الغفار = گھڻو بخشيندڙ
- القهار = گھڻي زور ۽ غلبي وارو
- الوهاب = گھڻو ڏيندڙ گھڻو عطا ڪندڙ
- الرزاق = رزق ڏيندڙ
- الفتاح = کوليندڙ
- اَلعليم = وڏي علم وارو
- القابض = بند ڪندڙ، الباسط = ڪشادو ڪندڙ
- الخافظ الرافعُ
- المُعز= عزت ڏيندڙ ، المذل = ذلت ڏيندڙ
- السميع = ٻڌندڙ ، البصير = ڏسندڙ
- الحکم = فيصلي ڪرڻ وارو
- العَدَلُ = گھڻو عدل ڪندڙ
- اللطيف = مهربان باريڪ بين
- الخَبِير = هرشئي جي خبر رکڻ وارو
- اَلحَلِيمُ = بردبار
- اَلعَظِيمُ = گھڻو وڏو عظمت وارو
- اَلغفورُ = هر هر بخشيندڙ
- الشکور = ٿوري عمل تي گھڻو عطا ڪندڙ
- العليُّ = بلند مرتبي وارو
- الکبير = وڏي شان وارو
- الحفيظ = نقصان کان بچائڻ وارو
- المُقيتُ = قوت ڏيندڙ
- اَلحسيبُ = ڪفايت ڪندڙ حساب وٺندڙ
- اَلجَلِيلُ = وڏو بزرگ
- اَلکَريمُ = اهڙو سخي جو بغير طلب عطا ڪري
- الرَّقيبُ = نگھبان
- المُجيبُ = قبول ڪرڻ وارو
- اَلواسِعُ = ڪشادو
- الحکيمُ = شين جي حقيقت انهن جي جوڙ جي حقيقت کي ڏاهپ وارو ڄاڻندڙ
- اَلوَدُودُ = دوست رکندڙ
- اَلمَجِيدُ = بزرگ
- الباعِثُ = اٿاريندڙ
- الشهيدُ = حاضر موجود.
- الحق = سچ ، ثابت
- اَلوَکِيل = جنهن جي حوالي ڪم ڪيا وڃن.
- القويُّ _ المتين = قوت وارو _ نهايت ڏاڍو
- اَلوَليُّ = وارث دوست ، حمايت ڪندڙ
- اَلحَمِيدُ = ساراهيل
- اَلمُحصي= ڳڻيندڙ
- اَلمُبدِيُ _ اَلمُعِيدُ = خلقيندڙ _ نئون پيدا ڪندڙ
- اَلمُحي _ اَلمُمِيتُ = زنده ڪرڻ وارو _ مارڻ وارو
- الحَيُّ = جيئرو
- اَلقَيُّومُ = پاڻ پنهنجي ذات سان قائم
- الواجدُ = حاصل ڪندڙ
- الماجِدُ = بزرگ
- الواحدُ _ اَلاَحَدُ = هِڪڙو _ اڪيلو
- الصَّمَدُ = بي نياز
- القادرُ _ المُقتَدِرُ = سگھارو _ سگھه ڏيندڙ
- اَلمُقَدِمُ _ اَلمُؤَ خّرُ = اڳتي ڪرڻ وارو _ پوئتي ڪرڻ وارو.
- اَلاَوَّلُ _ اَلآخِرُ = سڀ کان پهريون _ سڀ کان پوءِ
- اَلظّاهِرُ _ اَلبَاطِنُ = پڌرو _ ڳجھو
- اَلوَالِي = دوست
- اَلمُتَعَالِي = نهايت بلند
- اَلبَرُّ = چڱائي ڪندڙ
- اَلتَّوابُ = رحمت ڏي رجوع ڪندڙ
- اَلمُنتَقِمُ = انتقام وٺندڙ
- العفُو = درگذر ڪندڙ
- الرَّؤُف = نرمي ڪندڙ
- مالِکُ المُلک = مالڪ بادشاهي جو
- ذُوالجلالِ وَالاِکرام = بزرگي ۽ عزت وارو
- اَلمُقسِطُ = عدل ڪندڙ
- اَلجامِعُ = گڏ ڪندڙ
- اَلغني _ الَمُغنِي = بي پرواهه _ بي پرواهه ڪندڙ
- اَلمُعطي _ اَلمانِعُ = عطا ڪندڙ _ منع ڪندڙ
- اَلضَّارُ _ اَلنَّافِعُ = ضرور ڏيندڙ _ نفعو ڏيندڙ
- اَلنُّورُ = روشن
- الھادِي = هدايت ڪندڙ
- البديع = عجيب _ بينظير
- اَلباقِي = هميشه رهندڙ
- الوارِث = وارث
- الرَّشِيدُ = ارشاد ڪندڙ
- الصبورُ = گھڻو صبر ڪندڙ
- ختم ٿيو
دوست رکندڙ فرمانبردار ٻانهن ۽ صالحن کي دوست رکيل محبوب ولين جي دلين جو.
[b]تعلق[/b]: اسم جي معنيٰ سان ظاهر آهي .
[b]تخلق[/b] : ديندارن جو دوست هجي جا چڱائي پنهنجي لاءِ گھري سا پنهنجي مؤمن ڀاءَ لاءَ به گھُري. (م_ر)