سي – گل
ڄڻ ٻڏي ٿو منهنجي نيڻن ۾،
۽ تِمر جي ڏار تي سي – گل لڏي پيو،
شام آهي پئي وڃي ڇولين تي لنوندي،
سج آهي ڄڻ ته سرڪڻ ۾ لڏي پيو
سمنڊ نيڻن ۾ ٻڏي ٿو.
سمنڊ، سارون ٿيون ٻڏن – لهرون ڪڏن ٿيون
لانچ جي لوڏن تي هيڻيون، جهيڻيون هيرون ڇُهن ٿيون
مينهن جي ڦڙ ڦڙ مٿان ۽ هيٺ سي – گل جون اڏارون
۽ اسين جيڏانهن نهاريون ٿا هي ڇوليون
ڇرڪنديون ٻکبيون وڃن پيون.
لانچ آهي پئي لڏي لهرن جي وچ ۾
۽ هندوري تي چڙهيل ساهن جي وچ ۾
بس رهجي ڪا وئي آهي وٿي،
سمنڊ تي چوڳي جا متلاشي پکي،
دور نظرون مينهن ۾ ڀڄنديون رهن ٿيون
۽ اکين جي ٻيٽ تي بادل وڃن پيا ڇانئبا
۽ هي ڇر تي ڇانو، سي – گل جون قطارون
سمنڊ – سارون ٿيون ٻڏن لهرون ڪُڏن ٿيون.
******