قتل
اوچو اوچو ڳاٽ لُبي ٿو،
ڄڻ ته ڪهاڙيءَ جي ڦر سان
سنگيت ڦٽي ٿو
طوفانن جو روپ وٺي انياءُ لهي ٿو.
ها پر،
قاتل جي نڙگهٽ ۾،
ڪوئي ٽهڪ منجهي ٿو،
جذبن جي ٽانگر تي گلڙا
اينئن ٽڙن ٿا
باک ڦٽيءَ جو ڪوئي گهرو
ماڻهوءَ آس امنگن جهڙو
ڳاڙهو ڳاڙهو گل کڙي ٿو.
موتئي ڦول سڳنڌن جهڙا،
اڇا ڳاڙها سپنا،
ماڻهوءَ من جي باغيچن ۾،
پوپٽ ڄڻ ته اڏن ٿا،
واٽ لهڻ لاءِ واجهائن ٿا.