اپيل
لڪي ويا آهن ڪٿي،
ماڪ جي هن مهل ۾،
مينهن جون ڪڻيون
منهنجي منهه تي دستڪ ڏين ٿيون،
لوڪ جون ساريون ڪٿائون،
پڪن جي ڏار جيان،
جهومن پيون دل جي مٿان،
آڳرن تي ٻار گدلا،
۽ انهن جي پيٽ جيان خالي جهڳا
مينهن ۾ ٽمن ٿا.
اي سياسي پيغمبرو!
دنيا جي “بيگار ڪيمپ” ۾
هر ڪنڌيءَ جي ٻار کي،
ڪنهن ڪانو کان،
۽ فاشيءَ جي ڏهڪاءَ کان،
تحفظ جي پارت هجيوَ.
ٻارن جون ٻانهون جهنڊن جيان
هيل لهرائن پيون سنسار ۾،
۽ اسان جي جاڳ جي ساري ٿڪاوٽ
ڏور پوندي پئي وڃي.