گوئٽي ڏانهن
ڪو ٽٻڪو تنهنجن خوابن جيان
برلن جي ديوار جي هيٺان
ڄڻ ڪو راز دفن ٿي ويو هو.
۽ تاريخ جي سيني تي
ڪو گهاءُ ڏسي هيڪر
ڇاڇا نه رنو ويو هو.
هر روز اميدن جو
ڪو سورج ايندو هو،
ديوار جي چوٽيءَ تي
ڪو پل بيهي هيڪر،
توڏانهن تڪيندو هو
ڇا ڇا نه ڏسيندو هو
اي گوئٽي جا سپنا!
۽،
اڄ ڀاڪر پائڻ لاءِ
جيڪي به کڄيا هٿڙا
جيڪي به چريا چپڙا
ڪنهن ڦول چمڻ لاءِ اڄ
ها، تن جي هٿن آڏو
۽ تن جي چپن آڏو
ديوار برلن جي
آ نيٺ ڪيو سجدو.
انڪار هوائن کان
۽ ماڻهوءَ جي من کان
جيڪو به ڪري ٿو اڄ
تاريخ وڏي شيءِ آ
۽ سچ وڏو آهي
ديوار برلن کان.
اي وقت ايڏي تمنا!
ڇا لاءِ جُڙي ٿي پئي
هن دنيا گولي تي
ڇا ڇا نه گهري ٿي پئي
اي وقت امن گهرجي!
اي وقت امن گهرجي!
محبوب جي تن من تي
ڪو گيت نه ٿئي پرزا
ڪا ساک نه ٿئي پرزا
۽ پيار پرينءَ جي کي
ڌوڪو نه ڏجان ڪنهن کي
اي وقت سبق تو لاءِ
ڪو سچ وڏو آهي
ديوار برلن کان
ها ديوار برلن کان.