مارشل لا
فوجي چيتن جيئن چنگهاڙي
نيش ڪشن ٿا.
مُرڪ مٿان سنگين کُپي ٿي،
وِلهه وسي ٿي،
هٿ کڄن ٿا
۽ ڪنهن هاري جي نياڻيءَ جا
انگ لڇن ٿا،
ڳاڙهي ڳاڙهي وڏ ڦڙي جيان
ڇاٽ ڇڻي ٿي.
لوڙهي جي ڍنگهر تي
ڪنهن جو رت ٽمي ٿو.
راڪيٽن جي آوازن تي
ابهم جي اوڳاڇن مان ٿڃ وهي ٿي.
سج لَهوءَ مان ليٿڙجي
اوڀر کان اک پٽي ٿو.
ڳوٺ سڄي ۾
گولين جو سازيندڙ ڪوئي رقص رٿي ٿو
۽ ڪنهن لاش جي اوگهڙ تان
سورج جا ڪرڻا
ڳاڙهي ڳاڙهي ماڪ چٽن ٿا،
رت ٻڏاڻا ماڻهو سورج کي گهورن ٿا.
وقت اڃايل گهوڙي جيان هڻڪار ڪري ٿو
وقت اڃايل گهوڙي جيان هڻڪار ڪري ٿو.