تلاش
اي دل
تنهنجو ساٿ اڃا گھرجي
جيئڻ جي تمنا جو گل ٽڙيو آهي
ٽڙڻ ڏي
اڄ ته هڏڪي به وڌي وئي آهي،
الائي ڪنهن جي نانءَ تي لهندي
دُور اڃا دُور ڪيترو دلبر
اکين کان اوجھل ائين رهي سگھبو؟
اسان ته هر بُوند کان پڇيو،
ڪڪر وٺا ۽ ويندا رهيا اڳتي،
مينهن مُند جون سڀئي يادون،
اکين جي اُڀ تي روز کڙنديون رهيون ستارن وانگر
هوا جي جُھوٽن جي دستڪ تي
کُليو رهيو اسان جو در
ڀنڀراڪي جو سڀ ستارا لهي ويندا
تنهنجي ڳل تي چُميءَ جي نشان وانگر،
مگر تون ڪٿي اوهان جو گھر؟
رڻ، رات، ٺار وُٺي جو
اي دل!
تنهنجو ساٿ اڃا گھرجي
جيئڻ جي تمنا جو گُل ٽڙيو آهي،
ٽڙڻ ڏي
******