بُک
ٻاروتڻ جا ٽهڪ اڃارا،
هو درد کڻي من جي جهوليءَ ۾،
رستن جي هُن پار وڃي،
هِن پار اچي ٿو،
مٽيءَ هاڻا هٿ ڊگهيري،
بيک گهري ٿو.
پاري ۾ ۽ ڪاڙهي ۾،
رستا ۽ بازاريون هُن کي جاءِ ڏين ٿا،
هِن جي ماءُ ته حب نديءَ جي
هُن ڪنڌيءَ تي،
پنهنجي ننڍڙي نينگر سان گڏ،
در جي سوراخن مان تانگهي
پُٽ لاءِ نيڻ ڪڇيندي هوندي،
ڪيڏي ڄڻ ته بکايل هوندي.