فقير رمضان باريچو مجذوب
”اصل جهانگارن جي ڳوٺ جو ويٺل هو ۽ ذات جو 1باريچو هيو. (1) قلندر جي عشق ۾ غرق هوندو هيو. هن کي فيض قلندر لعل شهباز قلندر وٽان مليو. ”ڪتن ٻلن سان گڏ کاڌو کائيندو هو“ (2) هي سادي طبيعت جو شخص هو. مذهبي جنونيت ۾ نه هئو، صوفي درويش هيو. هن مقالي لکندڙ کي پنهنجي پياري دوست سيوهڻ جي محقق نظير حيات سيوهاڻي فقير رمضان باريچو جي تصوير ڏيکاري هئي. سنهڙو شخص هيو مٿي تي رومال ٻڌل هئس. اڌ اگهاڙو شخص نظر پئي آيو. هلڪيون مڇون ننڍا وار ڪڻڪائون رنگ سادگي پسند شخص نظر پئي آيو.
”هي بزرگ بدن کي تيل گهڻو هڻندو هيو ۽ ڪپڙن جي بجاءِ اڳڙيون بدن کي ٻڌندو هيو، سڄو وڳو يا قيمتي ڪپڙا ڪير کيس پارائيندو هو ته پاڻ وري ٻين سان انهن ڪپڙن تي سودو ڪري ڦاٽل ٽٽل ڪپڙا وٺي ڍڪيندو هو. گهڻو ڪري خاموش ويهندو هو“. (3)
فقير رمضان باريچو مجذوب سچو سالڪ هيو. پنهنجي درويشي ۾ گم هوندو هيو. باريچا ذات وارا قديم دور کان قلندر لعل شهباز جا فقير سڏائن ٿا. 14-15 سالن جي عمر ۾ فقير رمضان قلندر جي عشق ۾ رنگجي ويو، ڳوٺ ڇڏي پوءِ سيوهڻ ۾ اچي رهيو. 25 جمادي الثاني 1359ھ 1938ع ۾ وفات ڪيائين. فقير رمضان باريچو کي سيوهڻ شريف ۾ باقر نانگي جي مزار جي ڀر ۾ دفنايو ويو.
حوالا
(1) سيوهاڻي محمد پريل سولنگي ”گلزار قلندر“ قلندر شهباز اڪيڊمي حيدرآباد 1972ع ص 192
(2) سيوهاڻي خير محمد ٻرڙو ”سيوهڻ صدين کان“ مراد پبليڪيشن سيوهڻ 2009ع ص 110
(3) سيوهاڻي محمد پريل سولنگي ”گلزار قلندر“ قلندر شهباز اڪيڊمي حيدرآباد ص 193