اورحان ويلي ڪانڪ ORHAN VELI KANIK
استنبول اهڙي ئي نالي سان مشابهت رکندڙ هڪ ٻئي اورحان کي به جنم ڏنوآهي، جيڪوهڪ منفرد شاعر هو. سندس پورو نالو اورحان ويلي ڪانڪ (۱۳ April ۱۹۱۴ – ۱۴ November ۱۹۵۰) هو. سندس پيءُ تمام وڏو موسيقار ۽ صدارتي بينڊ (The Presidential Symphony Orchestra)جو ميوزڪ ڪنڊڪٽر هو. ويلي ڪانڪ جي رڳ رڳ ۾ سر۽ لئي سمايل هئي. هي استنبول يونيورسٽي مان فلسفي جي تعليم اڌ ۾ ڇڏي، سرڪاري نوڪري ۾ دا خل ٿيو. هن شروعات ۾ پوسٽل کاتي ۽ پوءِ تعليم کاتي ۾ مترجم طور نوڪري ڪئي. سرڪاري نوڪري هن جي مزاج مطابق ڪون هئي تنهن ڪري هن استعفا ڏئي ڇڏي ۽ بعد ۾ هو freelanceمترجم ۽ صحافي ٿيو. اڪثر شراب ۾ ڌت رهندو هو ۽ ڏاڍو مزيدار قسم جو ماڻهو هو. ڪڏهن ڪڏهن طنزومزاح جي پردي ۾ زبردست شاعري ڪري و ٺندو هو. سندس موت ڦوه جواني ۾ ڇٽيهه سالن جي عمر ۾ برين هيمرج ڪري ٿيو هو، پر ان کان اڳ ۾ هو نشي جي حالت ۾ هڪ گٽر ۾ ڪري پيو هو ۽ بستري داخل هو. سندس شاعري بندشن کان آزاد ۽ لفظ لفظ کتل هوندو هو. هن جو آواز، انداز، ترنم ۽ تلفظ تمام بهترين هوندو هو. لفظن جي گهرائي ۽ پرجوش ادائگي ڪو هن کان سکي. هن جديد شاعري جي قدرن ۽ معيارن کي پراثر ڀائيندي آزاد نظم تي طبع آزمائي ڪئي. هن جي شاعري سڀني حلقن ۾ يڪسان مقبول آهي. هتي استنبول تي لکيل سندس هڪ شعر ڏيان ٿو جنهن جو عنوان آهي”مان استنبول کي ٻڌي رهيو آهيان“.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed:
At first there is a gentle breeze
And the leaves on the trees
Softly sway;
Out there, far away,
The bells of the water-carriers, unceasingly ring;
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed;
Then suddently birds fly,
Flocks of birds, hihg up, with a hue and cry,
While the nets are drawn in the fishing grounds
And a woman's feet begin to dabble in the water.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed:
Still giddy from the revelries of the past,
A seaside mansion with dingy boathouses is fast sleep.
Amid the din and drone of southern winds, reposed,
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed:
A pretty girl walks by on the pavement;
Four-letter words, whistles and songs, rude remarks;
Something falls out of her hands
It is a rose, I think.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed:
A bird flutters around your skirt;
On your brow, is there sweat? Or not? I know.
Are your lips wet? Or not? I know.
A silver moon rises beyond the pine trees;
I can sense it all in your heart's throbbing.
I'm listening to Istanbul, intent, my eyes closed.
مان اکيون ٻوٽي
استنبول کي ٻڌي رهيو آهيان
پهريان ته نرم و نازڪ هير گهلي ٿي
وڻ جا پن پري ٿي وڃن ٿا
ڏور گهڻو ڏور
مسلسل گهنڊڻيون و ڄن ٿيون
مان اکيون ٻوٽي
استنبول کي ٻڌي رهيو آهيان
اوچتو پکي ڦڙڪو ڏين ٿا
ولرهل مچائي اوچائي تي اڏري هليا وڃن ٿا