ارٿنگ: زمين سان رابطي جو ذريعو
انسان کي زمين هر قسم جي نعمتن سان نوازيو آهي. جي هو نعمتن جي ڳڻپ ڪرڻ ويھي تہ سندس ذهن ٿڪجي ويندو، پر وسيلن جا ذريعا نہ کٽي سگهندا! پر ڇا اڄ جي انسان، زمين جي تعلق، ۽ مٽيءَ جي تاثير ۽ ساوڪ جي اڻ ميي ورڇ کي محسوس ڪيو آهي؟
ڏٺو وڃي تہ جيوت جي سموري توانائي زمين جي رنگن تي دارومدار رکي ٿي. ٻج ڇٽڻ کان فصل لڻڻ تائين فطرت جو هر لمحو تغير پذير رهي ٿو. اهو رابطو، قربت جو حسن، انحصار، ڏاهپ ۽ ادراڪ بامعنيٰ آهي. ان کي محسوس ڪرڻ ۽ سمجهڻ جي ضرورت آهي، جنھن کانسواءِ ڄاڻ نامڪمل رهجي ويندي. فطرت وٽ الھامي ڪيفيت موجود آهي. مثال طوفان کان اڳي ان جا آثار ظاهر ٿيڻ لڳن ٿا. ڌرتي ڌٻڻ کان اڳ زمين جو ڪيمائي عمل شروع ٿي وڃي ٿو. تيز بارش کان اڳي شديد ٻوسٽ، طوفاني برسات جي اڳواٽ ڄاڻ ڏيندي آهي. چنڊ جي چوڌاري دائرو پڻ برسات جي اڳڪٿي ڪري ٿو. چنڊ يا سج گرهڻ جا پنھنجا منفي اثر ڌرتي ۽ انسانن تي پون ٿا. انڪري جيڪي ماڻھو فطرت جي ويجهو رهن ٿا، انھن جا حواس خمسہ بہ بھتر طور تي ڪارڪردگي ڏيکاريندا آهن. زمين سان تعلق رکندڙ انيڪ علم، انسان کي فھم ۽ فراست سان گڏ حڪمت عملي جوڙڻ جو فن سيکارين ٿا.
ارٿنگ هڪ اهڙو علم آهي، جيڪو زمين جي مخفي توانائي کي وائکو ڪري ٿو. ان طريقہ ڪار کي Earthing يا Grounding پڻ سڏيو وڃي ٿو. زمين سان پيرن جو رابطو، بغير جُتيءَ جي ڪيترو فائديمند آهي، ان جو شايد اڄ جي انسان کي اندازو نہ هجي. جيستائين جوتا ايجاد نہ ٿيا هئا، ان وقت تائين ماڻھو اگهاڙين پيرين زمين تي هلندا هئا. انڪري ان دور جو ماڻھو ذهني طور تي فعال ۽ جسماني طور تي چست هوندو هو. ڪلنٽن اوبو، اسٽيفن ٽي، سنتارا ۽ مارٽن جي سالن جي تحقيق کانپوءِ ارٿنگ جھڙي فائديمند ٿيراپي متعارف ٿي.
چاليھہ هزار سال اڳي جوتن پھرڻ جو رواج هو. قديم مشرقي تھذيب ۾ ڪاسائي اڍائي انچ هيل وارا سينڊل پائيندا هئا. جيئن جانور ڪسڻ دوران سندن پير رت جي ٺينڍن کا بچيل رهن. 1818ع ڌاري جڏهن جوتا ايجاد ٿيا تہ سڄي ۽ کاٻي پير جي ماپ ۾ نمايان فرق هو. سورهين صديءَ دوران، عورتون ڊگهي کڙيءَ وارا سينڊل استعمال ڪنديون هيون ۽ کين هلڻ لاءِ نوڪرن جي مدد درڪار هوندي هئي. پراڻن وقتن ۾ ڪاٺ ۽ لوھہ جا جوتا استعمال ٿيندا هئا. 1855ع ۾
Jan Ernst Matzeliger جوتن ٺاهڻ جي مشين ايجاد ڪئي، جنھن کانپوءِ جوتا مارڪيٽ ۾ وڪرو ٿيڻ لڳا. ڪجهہ عرصو اڳي روس جي پارليمنٽ عورتن جي ڊگهين کڙين وارن جوتن تي بندش جي تجويز پيش ڪئي هئي، جنھن تي عورتن پاران شديد احتجاج ڪيو ويو هو.
تجويز ڏيندڙ سياستدان جو چوڻ هو تہ وڏي هيل وارا سينڊل عورتن ۾ جسماني بيمارين جو ڪارڻ بڻجن ٿا. سندن چوڻ هو تہ فيشن ايبل ڪينوس، سنيڪرز، لوفرز ۽ موڪيشنز بہ نقصانڪار ثابت ٿيندا آهن. اسان جي ملڪ ۾ جوتن جون مشھور ڪمپنيون بہ اهڙا جوتا ٺاهين ٿيون، جيڪي صحت لاءِ هاڃيڪار ثابت ٿيا آهن.
اهڙيءَ صورتحال ۾ ارٿنگ جي علم مطابق زمين جو صحت بخش ڪيميائي اثر انسان لاءِ انتھائي ضروري آهي. جوتن بنان زمين تي هلڻ سان زمين جي اندر موجود صحت بخش آينز (Ions) جسم جي اندر داخل ٿين ٿا، جن جي ڪري جسم جو مدافعتي نظام، رت جو دورو، ڪاوڙ، جارحيت، ذهني دٻاءَ، خوف ۽ تشويشي مرض ۾ بھتري ايندي آهي. موجودہ دور جو انسان هر طرح جي ڪلن ۾ وڪوڙجي چڪو آهي. موبائيل، ڪمپيوٽر، ائرڪنڊيشن ۽ برقي ڪلون وغيرہ ماحول اندر منفي آيونز جي اضافي ڪرڻ سبب جسماني بيمارين جو پيش خيمو بڻجنديون آهن. اهڙي صورتحال ۾ اگهاڙن پيرن سان زمين تي هلڻ سبب زمين جي اندر جا شفا بخش ڪيميائي جزا انساني جسم ۾موجود گدلاڻ سان وڙهڻ لڳن ٿا.
اڄ بہ ڳوٺن ۾ هاري ناري زمين تي بغير جوتن جي ڪم ۾ مصروف نظر ايندا آهن.صبح جو سائي ڇٻر تي هلڻ جي ڪري هڪ طرف بينائي ۾ بھتري اچي ٿي تہ ٻئي طرف ذهني سڪون عطا ٿيندو آهي. ارٿنگ جھڙا فلسفا ماڻھن کي ماضي يا مستقبل مان ٻاهر ڪڍي حال جي لمحن ۾ واپس موڪلين ٿا. زمين جو رويو عملي ۽ حقيقت تي ٻڌل ٿئي ٿو. ڪنھن پرفضا مقام تي بہ اسان موجودہ وقت کان فيضياب ٿي سگهون ٿا. موجودہ گهڙين کي محسوس ڪرڻ جو مطلب ذهني وحدت حاصل ڪرڻ آهي.
ارٿنگ يعني زمين تي پيرن جو ڇھاءُ، ذهني ۽ جسماني طور تي ڪيترو فائديمند آهي. ان جو ثبوت اهو آهي تہ جڏهن مسجدن، مزارن يا مقدس جڳھين تي ماڻھو پيرين اگهاڙين هلندا آهن تہ زمين سان براھہ راست رابطي سبب کين شفا نصيب ٿيندي آهي.
انساني صحت جو زوال جوتن پھرڻ سبب ٿيو، جن جو مٽيريل ۽ ساخت نامناسب هئڻ ڪري طبعي مسئلا جھڙوڪ ننھن جو بار بار لھڻ، پيرن جي چمڙيءَ جو سخت ٿيڻ، پيرن ۾ زخم، هڏين جي ساخت جي تبديلي، پيرن ٽنگن ۾ مستقل سور وغيرہ شامل آهن. موجودہ دور ۾ مارڪيٽ ۾ جديد ۽ فيشن مطابق جوتا دستياب آهن. پر اهي اڪثريت ۾ پيرن جي صحت جي اعتبار سان ناقص ۽ نقصان ڏيندڙ ٿئي ٿي. ماڻھن جو صحت جي معاملن سان غيرواقفيت سبب انھن موضوعن ڏانھن ڌيان گهٽ ٿو وڃي. پر ٻاهرئين ملڪن جا ماڻھو ذاتي خيال (Self Care) گهڻو رکن ٿا. ڇو تہ صحت جي ڄاڻ ۽ ذات جي سنڀار سبب ماڻھو ڪيترن ئي غيرصحتمند طريقن کان بچي سگهي ٿو. ماڻھو جيئن تہ سڄو ڏينھن هلي ٿو ان ڪري جيستائين هو صحيح جوتن جو انتخاب نہ ڪندو سندس جسماني ڪارڪردگي متاثر ٿيندي رهندي.
اها حقيقت آهي تہ جيڪڏهن ارٿنگ لاءِ ڪنھن باغ يا اهڙي زمين جو انتخاب ڪيو وڃي، جتي پير محفوظ رهن تہ اهو عمل جسم جي مدافعتي نظام کي بھتر بنائڻ ۾ مددگار ثابت ٿيندو. ساڳئي وقت ذهني مونجهارن ۽ بي سڪوني کان نجات بہ ملندي.
زمين سان انسان جو تعلق گھرو ۽ بامعني ٰ آهي. اها الڳ ڳالھہ تہ ماڻھو ان جي افاديت کان غافل هجي. زمين جي زرخيزي سندس زندھہ ۽ متحرڪ هئڻ جي علامت آهي. زمين سان ويجهڙائي يا ڌرتيءَ جي رنگن جي ويجهو وقت گذارڻ جا بيشمار فائدا آهن.