وڇوڙو بَد دُعا جهڙو،
حياتي لئه سزا جهڙو.
هي دل بيمار جنمن جي،
تنهنجو درشن شَفا جهڙو.
ڪو ماڻهو ويجهڙو هوندي،
لڳي ٿو پيو جُدا جهڙو.
غزل ۾ فلسفو ڪوئي،
ڪري شامل وفا جهڙو.
اسان جو نيڪ هر جذبو،
لڳئي ڇو ٿو خطا جهڙو.
زماني جو رويو آ،
مُدي خارج دوا جهڙو.
پنهنجا سپنا ڏيئي جهڙا،
سڄو پاڙو هوا جهڙو.
نگاهن ۾ ويو لکجي،
ڪو چهرو التجا جهڙو.
نڪي ڄائو نڪي ڄمندو،
عليرضه مُشڪل ڪشا جهڙو.
اوهان جي شهر ۾ ”رضوي“،
گداگر جي صدا جهڙو.
✤✤
*وفا ناٿن شاهي: ناليوارو سنڌي غزل گوُ شاعر ۽ تغزل جو بادشاهه