جيون منهنجو درد بنائي وئين پيارا،
اندر سارو زرد بنائي وئين پيارا.
ست ڇڏائي ويئي آهي جيون مان،
احساسن کي سرد بنائي وئين پيارا.
تنهائي جو روڳ ڏئي وئين تحفي ۾،
پاڻ نوان همدرد بنائي وئين پيارا.
مون کي ايڏو چاهه ڏئي تون کاري وئين،
دشمن هر ڪو فرد بنائي وئين پيارا.
خوف ڏنو ڇا تنهنجي وڇوڙي نيڻن کي،
سپنا دهشت گرد بنائي وئين پيارا،
راحت ڪائي راس نه آئي ”رضوي“ کي،
ڳوڙهن جو شاگرد بنائي وئين پيارا.
✤✤