هو پاڻ جُهڪي پئي آ،
هر ڳالهه مُڪي پئي آ.
رستن تي شرافت ڏس،
پانن جان ٿُڪي پئي آ!
ڪنهن جهوني وڻ وانگي،
هي دل به ٽُڪي پئي آ.
لفظن کي ڪَيئي سوگهو،
هاڪار رُڪي پئي آ.
اکين جي ڪٽوري ۾،
دردن جي ٻُڪي پئي آ.
مدهوش بدن ”رضوي“
چاهت جي چُڪي پئي آ.
✤✤
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو