پِرين ياد توکي ڪري ٿو سُمهان.
اندر منجهه خوشبو ڀري ٿو سُمهان،
متان ٿي زيارت وڃي خواب ۾،
سُمهان ٿو انهي آسري ٿو سُمهان.
ٿڌي دل سان ويهي پرين سوچجان،
ڪٿي تو کان آئون پري ٿو سُمهان.
تنهنجو هٿ هٿن ۾ آ پويان ڀلي،
کڻي ڪجهه وهي واپري ٿو سُمهان.
سڄي سنڌ نيڻن ۾ اُڪريل اٿم،
ننگر ۾ ڪڏهن ساڪري ٿو سُمهان.
زمانو ڪري ڪوششون ڪيتريون،
سڄو زهر مان اوڇري ٿو سُمهان.
منهنجي سنڌ ماتا ڪڙهائي ۾ آ،
اکين منجهه ڳوڙها تري ٿو سُمهان.
نِرالا غزل ڪي نئين نسل لئه،
لکي آئون ڄڻ سوجهري ٿو سُمهان.
مليو نئين حياتي وڃي ذهن کي،
ٻه ٽي ڍُڪ رضوي ڀري ٿو سُمهان
✤✤