تون پنهنجي وچن کي پاڻي ڏي،
هڪ رات اسان کي راڻي ڏي.
بي ڏوهه اکين کان ڏوُر رهي،
تون درد نه ڄاڻي واڻي ڏي.
اچ ريت روايت کي ٽوڙيون،
هن ڳوٺ کي نئين آکاڻي ڏي.
هر آفت کان محفوظ رهين،
توکي بخشي مولا جُواڻي ڏي.
جي بختاور جي واٽ وٺي،
ڇو هٿ کڄي هارياڻي ڏي.
آ سمجهه سراسر سُور خدا،
موٽائي وهي ٻاراڻي ڏي.
هر روز ميارون ساجن کي،
ٿي آس ڪا ڳوڙهن هاڻي ڏي.
ڇُڙ واڳ جواني کي رضوي،
ڪا سُونهن نٿي سمجهاڻي ڏي.
✤✤