رهيو ڪو گُل نه ٽاريءَ ۾،
بهارون سوڳواريءَ ۾!!.
گلابي خواب نيڻن جا،
لُڙهي ويا اشڪباريءَ ۾.
اسان خود کي وڃايو آ،
اوهان جي قربداريءَ ۾.
اکين جي روشني آهي،
ڀٽائي سنڌ ساريءَ ۾.
فنا مزدور ٿي ويا هن،
رڳو پٿرن جي ياريءَ ۾.
مون هر ڪا رات چانڊوڪي،
گذاري بي قراريءَ ۾.
اوهان بن ڇا رکيو آهي،
پرين! هولي ڏياريءَ ۾.
گهڻيون آسون نه رک ”رضوي“
عمر پنهنجي اُڌاريءَ ۾.
✤✤