دلبر مون سان پرتو ڪونه،
هٿ ۾ هُن هٿ ورتو ڪونه.
شهر ويئي ڳڙڪائي ٿريا!
ڀلجي ساريو ٿر تو ڪونه.
ڳوڙهن جي درٻار ۾ مون سان،
هليو ڪوئي سرتو ڪونه.
عشق جي دُنيا ۾ ڪيئن اگهبين،
من تان لاٿي مرتو ڪونه.
سمنڊ سلامت وڻجهاريءَ جو،
موٽايو ڇو ور تو ڪونه.
سڀئي يادون سُڏڪي موٽيون،
کوليو دل جو در تو ڪونه
رُلندي جيون گهاريئي ”رضوي“
ٺاهيو پنهنجو گهر تو ڪونه.
✤✤