توبن قيامت ڪاريءَ جهڙا،
لمحا خنجر آريءَ جهڙا.
توکان پوءِ ڳوٺ ڇڏي ويا،
سُندر ڏينهن ڏياريءَ جهڙا.
ڪي ڪي جُملا لڳندا آهن،
سچ پرين! سنگباريءَ جهڙا.
دُنيا پيٽ مجيريءَ جو ۽،
سپنا سرڙيي هاريءَ جهڙا،
مُور نه دل جو ساٿ ڇڏن ٿا،
سُور به هن ساٿاريءَ جهڙا.
وکريل جيون کي ٿا گهُرجن،
ڀاڪر چؤ ديواريءَ جهڙا.
تنهنجي اڳيان لفظ اسان جا،
بيوس، سنڌي ناريءَ جهڙا.
جوڀن جا هي ڏينهن به ”رضوي“
مطلب واري ياريءَ جهڙا.
✤✤