نظم
اڙي او او رات جا رهزن،
اڙي او پاپ پُوڄاري،
اکين هوندي انڌو ٿي وئين،
انا جا خول پائي تو،
لڄائي ماڻهپو ڇڏيو،
وڪي تو ٿڃ ماتا جي،
وئين ڀُلجي مِٺيون لوليون،
ٿيئن ويري سچائي جو،
ڪڙم جو سر جُهڪايو تو،
بڻئين مُنڪر تون ڌرتي جو،
گهڻيون جهوليون اجاڙيون تو،
سوين سينڌون به ساڙيون تو،
پڳون پوتيون به ڦاڙيون تو،
ڪيئي سودا ضميرن جا،
ڪُٺئي سپنا اسيرن جا،
لهو سان هٿ رنگي پنهنجا
ڪئي رت ڇاڻ ڌرتي تو.
جلادن سان ٿئين ڀيڙو،
دغا جي واٽ ورتي تو،
وڻي جيڪو سڏائين تون،
ٺڳي جا ٺاهه ٺاهين تون،
ڀلي ڪيڏو پڏائين تون،
سموري قوم ڄاڻي ٿي،
سچائي کي سڃاڻي ٿي،
چنيسر جو تون ساٿاري،
آهين دشمن تون دودي جو،
ڀلي انڪار ڪر ڏوهي،
سُتيون ڏيئي دليلن جون،
صفائي کي گلي لائي،
مگر هي قوم ڏاهي آ،
اُنهي تنهنجي مقدر ۾،
لکي هاڻي تباهي آ،
تون آن تاريخ جو مُجرم،
نون نسلن جو ڏوهاري،
ڪندئي تاريخ ڦِٽڪارون!
ڪندئي تاريخ ڦٽڪارون!
✤✤