مُک يار ڏسيو مون کي،
آرام رسيو مون کي.
هُن قُرب ڏنو اهڙو،
مون کان ئي کسيو مون کي.
ڏونگر کان هئس ڏاڍو،
نيڻن ئي دسيو مون کي.
هُو پاڻ پويتر آ،
هُن پاڪ پسيو مون کي.
تو خواب وڪيا پنهنجا،
صدمو آ رسيو مون کي.
غم جان ڇڏي ”رضوي“
رستو ڪو ڏسيو مون کي.
✤✤
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو