ڪيسين دل هي آتي رکجي؟
ڪيسين ڪنڌ تي ڪاتي رکجي؟
خوشبو، چنڊ ۽ تارن کي،
دل جي گهر جو ڀاتي رکجي.
جذبا ماري، هن جيون تي،
جيئري ڇو مهماتي رکجي.
رسمن جي تلوار اُڀي آ،
ڪيئن ڳليءَ ۾ جهاتي رکجي.
سنڌ ۾ پلجي، نالي سان ڇو،
بنگالي، گجراتي رکجي.
چانڊوڪي جان اُجري اُجري،
هر دم يار حياتي رکجي.
تيرن جي برسات آ ”رضوي“
هاڻ ڪشادي ڇاتي رکجي.
✤✤