سندم ڌرتي سخي آهي،
خُدا عزت رکي آهي.
نرالو سنڌ جو ماڻهو،
هوا، پاڻي، پکي آهي.
زمانو سخت سيءَ جهڙو،
محبت مورکي آهي.
خزائن ۾ به ڪا وينگس،
بهارن جان بکي آهي.
مقدس آ رڳو ماڻهو،
اجائي ٻي جکي آهي.
وطن جي مون شفا سمجهي،
مٽيءَ مُک تي مکي آهي.
وڇوڙن هر قدم تي دل،
ازڙ بڻجي ڪکي آهي.
سندءِ هر ڳالهه نيڻن مان،
هميشه مون لکي آهي.
امر ٿيو تنهنجي چاهت جي،
چُڪي جنهن ڀي چکي آهي.
ڀٽائي ڏي ڀڳس رضوي،
مصيبت ڪا ٻکي آهي.
✤✤