خوشبو جي کرن جهڙو،
تون مور پرن جهڙو.
تو بن هي پرين جيون
آ بند دردن جهڙو.
تون سنڌ اُتر آئون،
اوڀر جي برن جهڙو.
پنهنجو آ پڪو رشتو،
هارين ۽ هرن جهڙو،
يادون ڪي اندر ۾ ڄڻ،
ڪونجون ٿيون ترن جهڙو،
خوابن جي مقدر ۾،
ٽانڊا ٿا ٻرن جهڙو.
تنهنجو به اچڻ ٿر ڏي،
بادل ٿا ورن جهڙو.
تنهنجي گهر جا سڀئي رستا،
مون تي ٿا مرن جهڙو.
رکيو آ سدا ”رضوي“
من پاڪ گهرن جهڙو.
✤✤