اُداس لاش
منشور ڄڻ ته موڪل تي ويل هجن،
آزادي انتظاريءَ جي اُس ۾ سڙي ساڻي ٿي پئي آهي،
۽ سنڌ اُداس لاش جيان لاوارث ٿي لتاڙجي رهي آهي!
• اياز!
ڀٽائيءَ جا بيت پڙهي سنڌ جي نالي تي سياست ڪندڙ سامراجي وڏيرن جا ته سڀئي روپ،
مُفلسيءَ جي رت مان رڱيل نظر اچي رهيا آهن!
• اڄ الئه ڇو تُنهنجي پيار جي پناهن کان پري ٿيل منهنجي زندگيءَ جون سموريون خوشيون،
ٿر جي مارجي ويل هرڻ جي کُليل ۽ حراسيل اُداس اکين جهڙيون ٿيون لڳن...!!
• بدذوق ماڻهوءِ هٿان بندوق جي فائر سان مارجي ويل اُڃايل هرڻ جي رڙ!
اڄ به منهنجي روح مٿان ڪنهن چچرَيل ٿيل لاش جيان پيل آهي!
جنهن مان هر وقت تازو رت ٽمندو رهي ٿو..!
• کُڙ کُٻيتن ڀي رات جو رُلڻ ڇڏي ڏِنو آهي!
ڇو جو هاڻ رات ڀي هٿ ۾ رهزنيءَ جو خنجر کڻي رت پياڪن جي سٿ ۾ شامل ٿي وئي آهي!