بارش سوچي ٿي
جو اندر جي احساس جا سُڪل وڻ به ساوا ٿي سونهن جو آسمان ٿي پيا آهن.
• هر روز هيڏين وڏين وارتائن ۽ واويلائن هوندي به،
اڄ جا اگهور ننڊ ۾ سُتل ماڻهو
آخر ڪهڙي سلامتيءَ جو سج اُڀارڻ ٿا چاهين؟
• ٺرو پي عورتن کي اُگُهاڙيون گاريون ڏيندڙ مردن کي
آخر ڪهڙي مُڙسيءَ ۽ ماڻهپي جي ماڻ ۾ ماپجي!؟.
ڪا خبر ئي نٿي پوي...!!
• يا خُدا!
ڇا جنت ايڏي ستي آهي؟
جو ماڻهوءِ کي مارڻ سان به ملي ٿي سگهي!
جيڪڏهن نه ته پوءِ هڪ انسان پنهنجي پيٽ تي بم ٻڌي ٻئي انسان کي ماري جنت جو ثواب حاصل ڪرڻ لئه ڪيڏو نه پُر اُميديءَ سان پاڻ به مرڻ کي مهان سمجهندو آ!
آ خر ڇو!؟