ڀٽائي
ڪانڌ منهن ۾ ڌڪڙا، سيڪيندي سُهان،
تان پڻ لڄ مران، جي هؤنس پُٺ ۾،
ڀٽائي تنهنجي بيت جي بيباڪيءَ جو قسم !؟
اڄ جي پيٽ گُذر سنڌي ليڊرن جي ايڏي ته ڊوڙ تيز آهي جو هاڻ ته سندن پُٺيءَ ۾ ڀي ڌَڪن جانشان نظرئي نٿا اچن!
• سياست اُها معذوري آهي جيڪا اقتدار جي ڪُرسيءَ کان هيٺ هڪ منٽ به ويهڻ پسند ئي نه ڪندي آ.
• ننڊ، اکين جو ناول آهي جيڪا خوابن جا ڪردار ميڙيندي رهندي آ!.
• شام تنهنجي ڳلن جي ڳهر جو رنگين روپ ٿي لڳي
رات تنهنجي چڳن جو چٽو عڪس ٿي لڳي
چنڊ به تُنهنجي چهري جي آئيني جو اولڙو ٿو لڳي
۽ هر حُسن تنهنجي سونهن جي سادگيءَ جو سفر ٿو لڳي.
• اچ ته اُميد جي ڏيئي کي پيار جي هٿن سان روشن ڪري اُماس دلين ۾ ڀي ڪي چاهتن جا چنڊ اُڀاري وٺون.
• اي اياز! جيڪي زندگيون گُلابن جا گهاوءَ ڀريندي نظر اينديون هُيون
سي ته هاڻ وڻن جي زرد پتن جي ڇڻيل ضعيفيءَ جهڙيون ٿيون لڳن!؟