جا گهڙي تنهنجي ياد ۾ گُذري
امر ٿي وئي.
پوري ڇڏي تنهنجي خواهش ۾،
جا به دل ۾ خواهش اُڀري؛
امر ٿي وئي.
مِٽي بڻيو گُل ته مِٽي هو،
سندس سُرهاڻ هوا ۾ وِکري؛
امر ٿي وئي.
جَرَ جَالَ مان جنم وٺي،
دل-صحرا تي وسي ڪڪري؛
امر ٿي وئي.
اڳي يا پوءِ، مرڻو ته هئو،
پر جان تنهنجي راهه ۾ نِڪري؛
امر ٿي وئي.
*