شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ  ۾

هڪ عمر ٿي سُڃاتو آهي

هڪ عمر ٿي سُڃاتو آهي.
روح سندءِ لاءِ آتو آهي.

سياڻو هوس، اَياڻو هاڻي،
ڪيو الائي ڇا تو آهي.

صحرا مان تون ڪڪر جانان،
پنهنجو عجيب ناتو آهي.

اسان کي وِساري اوهان!،
الائجي ڇا پاتو آهي؟

ياد-يار جا دَردَ توکي،
مون پاڻ پلئه پاتو آهي.

لِکو اُن ۾ اُداسي، تنهائي،
کُليل ’اصغر‘ جو کاتو آهي.
*