شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏاڍو دِل روئي

ڪوئي پريتم غم جي مالها، پيار بدران پوئي!
ڏاڍو دِل روئي.

پُورهيتُ پَهڻَ پيٽ بُکئي، ڍوڍي لئه ڍوئي.
ڏاڍو دِل روئي.

نِنڊَ بدران هر رات هاري، سُورَ ويهي سوئي!
ڏاڍو دِل روئي.

پنهنجي ملڪ ۾ ماروئڙي کي، چوي اَڻاسي اوئي!
ڏاڍو دِل روئي.

پنهنجيءَ رت ۾ رڱيل ڪپڙا، ڌارين جا ڌوئي!
ڏاڍو دِل روئي.
*