شاعري

پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

ڏِٺو وڃي ته اصغر جتوئيءَ جو شعري مجموعو ”پوئينءَ پهر جي چانڊوڪي ۾“ سهيڙيل شاعري جو سڀاءُ گهڻو تڻو داخليت تي آڌاريل نظر ايندو. جنهن ۾ سندن سوچ جي آزادي تخيل جا منظر اُڻيندي پسجي ٿي. سندن شاعراڻو اسلوب حقيقت ۽ احساس جي ڀرپور عڪاسي آهي، اندر جي اڪيلائي جا نوحا لکيا آهن. پر سندن سوچ ۽ لوچ ۾ سماجي اوڻاين ۽ انساني بدحاليءَ جو عڪس به چِٽو پِٽو بکي ٿو.
  • 4.5/5.0
  • 1779
  • 710
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اصغر جتوئي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book پوئين پهر جي چانڊوڪيءَ ۾

  آءٌ اڪيلو سُڃي واٽَ

آءٌ اڪيلو سُڃي واٽَ،
رڻ ۾ منهنجون راتڙيون.

نِڙي ڄڻ ڪنڊا ڪنڊا،
نيڻن ۾ پر ماٽ،
رڻ ۾ منهنجون راتڙيون.

نه سي هلڪا ٽهڪڙا،
نه ئي سي سُرٻاٽ،
رڻ ۾ منهنجون راتڙيون.

نه ڪو چوڏهين چنڊ،
نه ڪا ڏيئي لاٽ،
رڻ ۾ منهنجون راتڙيون.

چؤڏس واسو واريءَ جو،
رڳو اُڃَ - اُساٽ،
رڻ ۾ منهنجون راتڙيون.
*